جالبه که بدونید این روز در تقویم جدید ایرانی دقیقا مصادفه با 29
بهمن،یعنی فقط 4 روز بعد از والنتاین فرنگی! این روز "سپندارمذگان"
یا "اسفندارمذگان" نام داشته. فلسفه ی بزرگداشت این روز به عنوان
"روز عشق" به این صورت بوده که در ایران باستان هرماه را سی روز
حساب می کردند و علاوه بر اینکه ماه ها اسم داشتند،
سپندارمذ لقب ملی زمین است. یعنی گستراننده، مقدس، فروتن.
زمین نماد عشقه؛ چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق
می ورزه. زشت و زیبا رو به یک چشم نگاه می کنه و همه را چون
مادری در دامان پر مهر خودش امان می ده. به همین دلیل در ایران
باستان، اسپندارمذگان را به عنوان نماد عشق می پنداشتند. در هر
ماه، یک بار، نام روز و ماه یکی می شده. که در همان روز که نامش با
نام ماه مقارن می شد، جشنی ترتیب می دادند
سپندارمذگان جشن زمین و گرامیداشت عشق است که هردو در کنار
هم معنا پیدا می کردند. در این روز زنان به شوهران خود با محبت هدیه
می دادند.
مردان هم زنان و دختران را بر تخت شاهی نشانده به آنها هدیه داده و
از آنها اطاعت می کردند. ملت ایران از جمله ملت هاییه که زندگی اش
با جشن و شادمانی پیوند فراوانی داشته. به مناسبت های گوناگون
جشن می گرفتند و با سرور و شادمانی روزگار می گذرانده اند. این
جشن هانشان دهنده ی فرهنگ،نحوه ی زندگی، خلق و خوی،
فلسفه ی حیات و کلا جهان بینی ایرانیان باستان است.
شاید هنوز دیر نشده باشد که روز عشق را از 25 بهمن (valentine )
به 29 بهمن (سپندارمذگان ایران باستان) منتقل کنیم.
دوستان سلام
مي دونم رگ قرمز براي چشم مناسب نيست اما چوون معني عشق بود به همين جهت فرمز گذاشتم.